Δελτίο Τύπου
Όσοι ψευδώς ισχυρίζονται
(και μάλιστα το θυμήθηκαν μετά από 5 χρόνια), ότι ο Δήμος Ερμιονίδας δεν έπραξε
τα δέοντα στις
2/9/2020 κατά την δημόσια συνεδρίαση του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου, όπου συζητήθηκε η Διαγραφή της Διεκδικητικής
Αγωγής της πρώην Κοινότητας Διδύμων από τα βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Μάσσητος, εσκεμμένα και επιμελώς αποκρύπτουν τα
πραγματικά γεγονότα, όπως αυτά ειπώθηκαν ξεκάθαρα από τον Δήμαρχο Ερμιονίδας κ. Γιάννη Γεωργόπουλο (βλέπε από λεπτό 2:34:30 έως 2:36:25), στο Δημοτικό Συμβούλιο
Ερμιονίδας κατά την Λογοδοσία της Δημοτικής Αρχής.
Συγκεκριμένα, η εν λόγω Διεκδικητική Αγωγή της πρώην
Κοινότητας Διδύμων, κατά της Ξενοδοχειακής Εταιρείας, κατατέθηκε στις 29/8/1983
και αφορούσε την διεκδίκηση 7 στρεμμάτων στο Σαλάντι (αλώνια, πηγάδι, τμήμα κοινοτικού δρόμου).
Ουδέποτε όμως
υποστηρίχθηκε από την πρώην Κοινότητα Διδύμων αυτή η Διεκδικητική Αγωγή, αφού προσδιορίσθηκε
να συζητηθεί για πρώτη φορά στις 1/3/1984 και πήρε αναβολή.
Έπειτα από επανειλημμένες
συνεχείς αναβολές, φτάσαμε στις 21/11/1985, όταν κατά την εξ’ αναβολής
δικάσιμο, το Δικαστήριο την ματαίωσε οριστικά, βάζοντάς την στο αρχείο,
χωρίς να την επαναφέρει ποτέ κανένας από τους διαδίκους.
Δηλαδή, για 37 χρόνια η
πρώην Κοινότητα Διδύμων, ο πρώην Καποδιστριακός Δήμος Κρανιδίου και ο
Καλλικρατικός Δήμος Ερμιονίδας, ουδέποτε επανέφεραν ή υποστήριξαν την εν
λόγω Διεκδικητική Αγωγή και την εγκατέλειψαν.
Και φτάσαμε στις 2/9/2020, όπου στο Μονομελές Πρωτοδικείου
δεν συζητήθηκε αυτή καθεαυτή η Διεκδικητική Αγωγή της πρώην Κοινότητας Διδύμων,
αλλά η Διαγραφή της από τα βιβλία
διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου
Μάσσητος.
Μάλιστα ο Νόμος ορίζει
ότι μια διεκδικητική αγωγή που έχει εγκαταλειφθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα,
θεωρείται Αβάσιμη.
Άρα, η κουβέντα γίνεται για μια οριστικά ματαιωμένη και
εγκαταλελειμμένη διεκδικητική αγωγή, που πλέον σύμφωνα με τον Νόμο θεωρείται Αβάσιμη, για την οποία μέχρι το
έτος 2020 καμία Κοινότητα και κανένας Δήμος δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί της.
Οπότε το Δικαστήριο,
εφαρμόζοντας τον Νόμο, την έκρινε προφανώς αβάσιμη, λόγω παραγραφής της εν
επιδικία.
Παρόλα αυτά, ο Δήμος Ερμιονίδας προσπάθησε να αποφύγει την
διαγραφή της από τα βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Μάσσητος, ορίζοντας δικηγόρο
και ερευνώντας ενδελεχώς οποιοδήποτε διαθέσιμο στοιχείο είχε και προς κάθε
κατεύθυνση.
Μάλιστα, από τα στοιχεία αυτά προέκυψε ότι τα 500 τ.μ. από την
διεκδικούμενη έκταση, είχαν αγορασθεί το έτος 1969 από την
Ξενοδοχειακή Εταιρεία, με συμβολαιογραφική πράξη από την οικογένεια Πέτρου,
στην οποία ανήκε από το έτος
1929 με προικοσύμφωνο.
Οπότε, όλοι αυτοί που μέμφονται για την στάση της τη σημερινή
Δημοτική Αρχή, η οποία είναι και η μόνη που ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα,
προφανώς το πράττουν υποκριτικά, για να αποκρύψουν τις δικές τους ευθύνες.
Και δυστυχώς, πρόκειται για νυν και πρώην Διδυμιώτες
αιρετούς, οι οποίοι έχουν υπηρετήσει για χρόνια την τοπική αυτοδιοίκηση από
σημαντικές θέσεις ευθύνης, όπως αυτή του Προέδρου και του τοπικού συμβούλου της
Κοινότητας Διδύμων ή όπως αυτή του Δημοτικού Συμβούλου Ερμιονίδας της
πλειοψηφίας και της μειοψηφίας.
Ο Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος
για τη Δ.Κ. Διδύμων
Σπύρος Αντουλινάκης
